Zajęcia adaptacyjne

Zapraszamy chętne dzieci na zajęcia adaptacyjne, które odbędą się 31. 08. 2018 r. o 9:30.

Gdy dziecko idzie do przedszkola

Przedszkole to środowisko edukacyjne, które stymuluje możliwości rozwojowe dziecka, wspomaga jego rozwój indywidualny i tworzy warunki dla jego wszechstronnego rozwoju. Jednakże przedszkole może spełnić te warunki tylko wtedy, gdy współpracuje z rodziną. Ta współpraca wymaga więc wzajemnej korelacji i zaangażowania obu stron.

Dziecko przychodząc pierwszy do przedszkola, pomimo spotkania tu życzliwych mu osób odczuwa nadal silną więź z mamą i innymi domownikami. Nowa sytuacja staje się więc niezwykle trudna dla dziecka, gdyż po pobycie z mamą przychodzi moment, gdy nagle musi się z nią rozstać. Musi rozstać się z osobą, która była dla niego ostoją bezpieczeństwa, była w każdej potrzebie i na każde zawołanie.

Ta nowa sytuacja, nowe warunki, nowe otoczenie budzą w dziecku niepokój, niepewność, a nawet strach. Malucha przeraża płacz innych dzieci, hałas, śmiech, głośne rozmowy. Potrzebne są mu więc pewne doświadczenia wyniesione podczas pobytu w grupie i czas, aby w pełni zaakceptować nową rzeczywistość i do niej się odpowiednio przystosować.

A oto kilka rad dla rodziców, które pomogą zminimalizować negatywne skutki adaptacji dzieci do przedszkola:

• Nie należy przeciągać pożegnania w szatni, pomóc dziecku rozebrać się, pocałować je i wyjść.
• Okazywać spokój, poczucie bezpieczeństwa podczas rozstania. Rozstanie z dzieckiem nie jest łatwe. Trzeba jednak zachować zimna krew i nie roztkliwiać się wspólnie z dzieckiem. Gdy dziecko płacze można uspokoić je, ale nie za długo. Jeśli to nie pomaga, trzeba zostawić dziecko i wyjść z przedszkola, zaufać wychowawczyni, która się nim zajmie.
• Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze można postarać się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola tata, rozstania z tatą są mniej bolesne.
• Nie należy zabierać dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu, jeśli rodzic zrobi to choćby raz, dziecko będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić.
• W początkowych tygodniach (w miarę możliwości) odbierać dziecko wcześniej.
• Kontrolować to co się mówi. Zamiast: już możemy iść do domu, powiedzieć: teraz możemy iść do domu. To niby niewielka różnica, a jednak pierwsze zdanie ,a negatywny wydźwięk.
• Nie wymuszać na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiadało, co wydarzyło się w przedszkolu, to powoduje negatywny stres.
• Zakładać dziecku wygodny strój: spodnie na gumę, pantofle na rzepy.
• Nie obiecywać: jeśli pójdziesz do przedszkola to coś dostaniesz, kiedy dziecko jest odbierane można dać mu maleńki prezent, nie może być to forma przekupywania.
• Ściśle współpracować z nauczycielem i darzyć zaufaniem pracowników przedszkola.