Gdy dziecko idzie do przedszkola

Przedszkole to środowisko edukacyjne, które stymuluje możliwości rozwojowe dziecka, wspomaga jego rozwój indywidualny i tworzy warunki dla jego wszechstronnego rozwoju. Jednakże przedszkole może spełnić te warunki tylko wtedy, gdy współpracuje z rodziną. Ta współpraca wymaga więc wzajemnej korelacji i zaangażowania obu stron.

Szczególnie teraz, w czasie pandemii musimy odnaleźć się w nowej- trudnej sytuacji. Epidemia koronawirusa wywołuje w nas uczucia takie jak lęk, stres i niepewność. Zwłaszcza dzieci silnie je odczuwają. Chociaż każde dziecko inaczej radzi sobie z takimi emocjami, to należy pamiętać, że teraz bardziej niż kiedykolwiek najmłodsi będą potrzebowali miłości i wsparcia najbliższych.

Dziecko przychodząc pierwszy do przedszkola, pomimo spotkania tu życzliwych mu osób odczuwa nadal silną więź z mamą i innymi domownikami. Nowa sytuacja staje się więc dla niego  niezwykle trudna, gdyż nagle musi się rozstać z osobami, które były  dla niego ostoją bezpieczeństwa.

Ta nowa sytuacja, nowe warunki, nowe otoczenie budzą w dziecku niepokój, niepewność, a nawet strach. Malucha przeraża płacz innych dzieci, hałas, śmiech, głośne rozmowy. Potrzebne są mu więc pewne doświadczenia wyniesione podczas pobytu w grupie i czas, aby w pełni zaakceptować nową rzeczywistość
i do niej się odpowiednio przystosować.

A oto kilka rad dla rodziców, które pomogą zminimalizować negatywne skutki adaptacji dzieci do przedszkola:

• Okazywać spokój, poczucie bezpieczeństwa podczas rozstania. Rozstanie z dzieckiem nie jest łatwe. Trzeba jednak zachować zimna krew i nie roztkliwiać się wspólnie z dzieckiem. Gdy dziecko płacze można uspokoić je, ale nie za długo. Jeśli to nie pomaga, trzeba zostawić dziecko i wyjść z przedszkola, zaufać wychowawczyni, która się nim zajmie.
• Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze można postarać się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola tata, rozstania z tatą są mniej bolesne.
• Nie należy zabierać dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu, jeśli rodzic zrobi to choćby raz, dziecko będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić.
• W początkowych tygodniach zaleca się by odbierać dziecko wcześniej (do godziny 12.00)
• Kontrolować to co się mówi. Zamiast: już możemy iść do domu, powiedzieć: teraz możemy iść do domu. To niby niewielka różnica, a jednak pierwsze zdanie ma negatywny wydźwięk.
• Nie wymuszać na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiadało, co wydarzyło się w przedszkolu, to powoduje negatywny stres.
• Zakładać dziecku wygodny strój: spodnie na gumę, pantofle na rzepy.
• Nie obiecywać: jeśli pójdziesz do przedszkola to coś dostaniesz, kiedy dziecko jest odbierane można dać mu maleńki prezent, nie może być to forma przekupstwa.
• Ściśle współpracować z nauczycielem i darzyć zaufaniem pracowników przedszkola.

WYPRAWKA MALUCHA:

– wygodne kapcie  (najlepiej na rzepy) umieszczone w worku
– ubranka zamienne w podpisanym worku (kilka par majtek, skarpetki, bluzeczki z krótkim rękawem, spodnie lub getry)
– poduszka i kocyk (tylko dzieci z grupy MISIE)

PROSIMY O PODPISANIE WSZYSTKICH RZECZY

Przypominamy o zasadzie ubierania dzieci na cebulkę, w wygodną, miękką odzież (spodnie na gumkę, bez zbędnych pasków, szelek, trudno zapinających się guzików).