Gdy dziecko idzie do przedszkola

Przedszkole to środowisko edukacyjne, które stymuluje możliwości rozwojowe dziecka, wspomaga jego rozwój indywidualny i tworzy warunki dla jego wszechstronnego rozwoju. Jednakże przedszkole może spełnić te warunki tylko wtedy, gdy współpracuje z rodziną. Ta współpraca wymaga więc wzajemnej korelacji i zaangażowania obu stron.
Szczególnie teraz, w czasie pandemii musimy odnaleźć się w nowej- trudnej sytuacji. Epidemia koronawirusa wywołuje w nas uczucia takie jak lęk, stres i niepewność. Zwłaszcza dzieci silnie je odczuwają. Chociaż każde dziecko inaczej radzi sobie z takimi emocjami, to należy pamiętać, że teraz bardziej niż kiedykolwiek najmłodsi będą potrzebowali miłości i wsparcia najbliższych.
Dziecko przychodząc pierwszy do przedszkola, pomimo spotkania tu życzliwych mu osób odczuwa nadal silną więź z mamą i innymi domownikami. Nowa sytuacja staje się więc dla niego niezwykle trudna, gdyż nagle musi się rozstać z osobami, które były dla niego ostoją bezpieczeństwa.
Ta nowa sytuacja, nowe warunki, nowe otoczenie budzą w dziecku niepokój, niepewność, a nawet strach. Malucha przeraża płacz innych dzieci, hałas, śmiech, głośne rozmowy. Potrzebne są mu więc pewne doświadczenia wyniesione podczas pobytu w grupie i czas, aby w pełni zaakceptować nową rzeczywistość
i do niej się odpowiednio przystosować.
A oto kilka rad dla rodziców, które pomogą zminimalizować negatywne skutki adaptacji dzieci do przedszkola:
- Okazywać spokój, poczucie bezpieczeństwa podczas rozstania. Rozstanie z dzieckiem nie jest łatwe. Trzeba jednak zachować zimna krew i nie roztkliwiać się wspólnie z dzieckiem. Gdy dziecko płacze można uspokoić je, ale nie za długo. Jeśli to nie pomaga, trzeba zostawić dziecko i wyjść z przedszkola, zaufać wychowawczyni, która się nim zajmie.
- Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze można postarać się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola tata, rozstania z tatą są mniej bolesne.
- Nie należy zabierać dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu, jeśli rodzic zrobi to choćby raz, dziecko będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić.
- W początkowych tygodniach zaleca się by odbierać dziecko wcześniej (do godziny 12.00)
- Kontrolować to co się mówi. Zamiast: już możemy iść do domu, powiedzieć: teraz możemy iść do domu. To niby niewielka różnica, a jednak pierwsze zdanie ma negatywny wydźwięk.
- Nie wymuszać na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiadało, co wydarzyło się w przedszkolu, to powoduje negatywny stres.
- Zakładać dziecku wygodny strój: spodnie na gumę, pantofle na rzepy.
- Nie obiecywać: jeśli pójdziesz do przedszkola to coś dostaniesz, kiedy dziecko jest odbierane można dać mu maleńki prezent, nie może być to forma przekupstwa.
- Ściśle współpracować z nauczycielem i darzyć zaufaniem pracowników przedszkola.
WYPRAWKA MALUCHA:
– wygodne kapcie (najlepiej na rzepy) umieszczone w worku
– ubranka zamienne w podpisanym worku (kilka par majtek, skarpetki, bluzeczki z krótkim rękawem, spodnie lub getry)
– poduszka i kocyk (tylko dzieci z grupy MISIE)
PROSIMY O PODPISANIE WSZYSTKICH RZECZY
Przypominamy o zasadzie ubierania dzieci na cebulkę, w wygodną, miękką odzież (spodnie na gumkę, bez zbędnych pasków, szelek, trudno zapinających się guzików).